29/03/2024 Wine reviews, values, expert tips, recipes, restaurants, news, videos & more

Στιγμές στην Αμερική του 2012, της Χαρούλας Σπινθηροπούλου

Ημερομηνία δημοσίευσης: 05/07/2012 Στις 14-22 Ιούνη επισκέφτηκα για πρώτη φορά την Αμερική και πιο συγκεκριμένα την περιοχή της Καλιφόρνια (Napa…


Ημερομηνία δημοσίευσης: 05/07/2012

Στις 14-22 Ιούνη επισκέφτηκα για πρώτη φορά την Αμερική και πιο συγκεκριμένα την περιοχή της Καλιφόρνια (Napa Valley, Mendocino, Sonoma) και το Portland του Oregon.
Η ευκαιρία  μου δόθηκε από την Αμερικανική Ένωση για την Οινολογία και την Αμπελουργία (ASEV), η οποία με κάλεσε ως εισηγήτρια στο «Alternative Varieties Symposium» που έγινε στις 19 Ιούνη στο Portland του Oregon για να παρουσιάσω τις σημαντικότερες ελληνικές οινοποιήσιμες ποικιλίες. Στο συνέδριο ήταν επίσης προσκεκλημένοι ο Richard Mayson, δημοσιογράφος, οινοκριτικός και οινοποιός από την Πορτογαλία και ο Dr. Antonino Pisciotta, ερευνητής από το Πανεπιστήμιο του Palermo της Σικελίας.
Ο σκοπός του συμποσίου ήταν ουσιαστικά η ενημέρωση γύρω από τα αμπελουργικά χαρακτηριστικά και τις οινολογικές ιδιότητες νέων ποικιλιών, χωρών με κλίματα αντίστοιχα με αυτά της Καλιφόρνια, που θεωρείται από τις πιο σημαντικές περιοχές αμπελοκαλλιέργειας της Αμερικής.
Στην Καλιφόρνια μας φιλοξένησε, με όλη τη σημασία της λέξης,  ο Glenn Mc Gourty, ο οποίος είναι ο υπεύθυνος μεταφοράς της έρευνας και της τεχνογνωσίας που παράγεται στο Πανεπιστήμιο του Davis στους τελικούς χρήστες, που είναι οι αμπελουργοί και οι οινοποιοί της περιοχής Mendocino. Ανήκει δηλαδή στο γνωστό Cooperative extension του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια.
Ο Glenn μας ξενάγησε στην ευρύτερη περιοχή, ξεκινώντας φυσικά από το τμήμα Αμπελουργίας-Οινολογίας του Πανεπιστημίου του Davis και έναν από τους πειραματικούς αμπελώνες του, έκτασης 80 Ha, όπου δοκιμάζονται διαφορετικές ποικιλίες (περίπου 700) και υποκείμενα, αποστάσεις φύτευσης, συστήματα  διαμόρφωσης.
 Τα σταφύλια του αμπελώνα  πωλούνται σε οινοποιούς της περιοχής, ώστε να υπάρχουν κάποια έσοδα για τη συντήρηση του πειραματικού αμπελώνα, μια και οι επιχορηγήσεις έχουν μειωθεί σημαντικά, όπως ανέφερε ο James Wolpert, καθηγητής στο τμήμα Αμπελουργίας- Οινολογίας του πανεπιστημίου του Davis. Αναφέρθηκε μάλιστα ότι λόγω της οικονομικής κατάστασης ο αριθμός των ερευνητών του Πανεπιστημίου μειώθηκε τα τελευταία χρόνια από 400 σε 250, με αποτέλεσμα κάποιες ειδικότητες να μην υπάρχουν πλέον στο πανεπιστήμιο του Davis.
Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε το Foundation Plant Services (FPS) που είναι ουσιαστικά ο οργανισμός που εποπτεύει το εισαγόμενο πολλαπλασιαστικό υλικό, το θέτει σε καραντίνα, το ελέγχει για ιούς και μυκοπλάσματα και το εξυγιαίνει παραδίδοντας υγιές πολλαπλασιαστικό υλικό στους ενδιαφερόμενους (κυρίως συμβεβλημένα με τον οργανισμό φυτώρια).
Στον οργανισμό αυτό έχουν παραδοθεί από τη συλλογή που είχε δημιουργήσει ο καθηγητής Olmo το 1948, ένα Ασύρτικο, ένα Φιλέρι και ένα Μοσχοφίλερο, τα οποία εξυγιάνθηκαν και έχουν δοθεί πλέον σε ενδιαφερόμενους για αναπαραγωγή.
Η διαδικασία της εισαγωγής ενός φυτού μιας ποικιλίας στην Αμερική μέσω του FPS διαρκεί από 4-7 χρόνια ανάλογα με την κατάσταση της υγείας του.
Επόμενη επίσκεψη στο ίδιο το Davis και το τμήμα Αμπελουργίας-Οινολογίας και κυρίως στο Teaching and Research Winery, ένα απόλυτα ενεργειακό κτίριο (ηλιακή ενέργεια)  με εκατοντάδες μικρές ανοξείδωτες μονωμένες δεξαμενές, με διοχέτευση του παραγόμενου διοξειδίου του άνθρακα κατά την οινοποίηση έξω από το χώρο και χρήση του για άλλους σκοπούς.
Εδώ γίνονται τα πειραματικά κρασιά από τους φοιτητές του πανεπιστημίου, ώστε να αποκτήσουν την αναγκαία εμπειρία για τη συνέχεια. Παράλληλα στο χώρο υπάρχει κάβα παλαίωσης των κρασιών με διαφορετικούς τύπους βαρελιών, αλλά και κάβα εμφιαλωμένων κρασιών για τις αναγκαίες γευστικές δοκιμές των φοιτητών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι κτίρια και εξοπλισμός φέρνουν σε μεγάλο βαθμό τη σφραγίδα οινοποιών-χορηγών, αλλά και ανθρώπων που εμπλέκονται στη διαδικασία παραγωγής κρασιού (η εταιρία Boswel για παράδειγμα μαζί με την οικονομική της ενίσχυση ζήτησε να προμηθεύει το πανεπιστήμιο κάθε χρόνο με διαφορετικών χαρακτηριστικών βαρέλια, για τις ανάγκες παλαίωσης των κρασιών του τμήματος).

Έξω από το κτίριο της οινοποίησης υπάρχει ένας βοτανικός κήπος ο οποίος σύμφωνα με την όμορφη πινακίδα που τον διακοσμεί, σχεδιάστηκε για να προβάλει τα διαφορετικά αρώματα που χρησιμοποιούνται στην περιγραφή ενός κρασιού

Στη διάρκεια της διαδρομής μας περάσαμε μπροστά από φημισμένα οινοποιεία και αμπελώνες όπως τα Opus, Gallo, Copola, Felzer κλπ, το καθένα με το δικό του ιδιαίτερο στυλ όπως και οι αντίστοιχοι αμπελώνες τους (διαφορετικά συστήματα διαμόρφωσης και διαφορετική διαχείριση). Ποικιλίες πολλές, κυρίως γαλλικές, αλλά και αρκετές ιταλικές, ισπανικές και λιγότερες πορτογαλικές, αφού ο κάθε οινοποιός δοκίμαζε να καλλιεργήσει ποικιλίες που το Davis πρότεινε για την περιοχή, αλλά και άλλες που ο ίδιος ήθελε. Πολλοί μάλιστα οινοποιοί έφερναν παράνομα πολλαπλασιαστικό υλικό από το εξωτερικό μεταφέροντας πάρα πολλές ιώσεις όπως μας εξήγησαν στο FPS.
Την επόμενη μέρα, θέλοντας να γνωρίσουμε μικρούς παραγωγούς του Mendocino, επισκεφτήκαμε μικρά οινοποιεία με ιδιόκτητους αμπελώνες μερικών δεκάδων εκταρίων (Whaler, Charito vineyards etc). Οι περισσότεροι βέβαια από τους οινοποιούς αυτούς πουλούν σταφύλια σε μεγαλύτερα οινοποιεία (αναφέρθηκε ότι η τιμή είναι περίπου 1.800-2.000 δολάρια/τόνος), πωλούν χύμα κρασί σε ασκό ή σε άλλα οινοποιεία και εμφιαλώνουν 5.000-10.000 φιάλες τις οποίες διαθέτουν από το οινοποιείο, κυρίως σε μαγαζιά της περιοχής (εστιατόρια, αίθουσες γευστικών δοκιμών και πώλησης κρασιού κλπ), και ορισμένα κάνουν και κάποιες μικρές εξαγωγές. Τόνισαν ότι πλέον τους συμφέρει να καλλιεργούν σταφύλια και να παράγουν χύμα κρασί από το να εμφιαλώνουν οι ίδιοι το κρασί τους.
Χρησιμοποιούν κυρίως Μεξικανούς για τις δουλειές στα αμπέλια γιατί οι ντόπιοι δεν πηγαίνουν να δουλέψουν θεωρώντας ότι τα 10 δολάρια την ώρα που είναι η αμοιβή των εργατών δεν είναι αρκετά!!! 
Τόσο ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται στους αμπελώνες, όσο και στα οινοποιεία δεν είναι όπως θα λέγαμε τελευταίας τεχνολογίας. Βέβαια κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους. Προσπαθούν δε να μειώσουν όσο το δυνατό τις επεμβάσεις στα αμπέλια (μασχάλες, ξεφύλλισμα κλπ) ώστε να μειωθεί το κόστος παραγωγής.

Τα αμπέλια τους μου φάνηκαν περιποιημένα, με διαφορετικό στυλ, είναι αλήθεια το καθένα, αφού υπάρχει έντονος προβληματισμός όσον αφορά το καταλληλότερο για κάθε περίπτωση.
Στη βόρεια Καλιφόρνια σου κάνει εντύπωση το γεγονός ότι έχουν αφήσει τις πλαγιές των λόφων και καλλιεργούν στα πεδινά, κάτι που το δικαιολογούν εξαιτίας του μητρικού υλικού των λόφων (σερπεντίνες) που υφίσταται πολύ έντονες διαβρώσεις.
Υπάρχουν αρκετοί βιολογικοί και τελευταία και βιοδυναμικοί καλλιεργητές, ενώ το κυριότερό τους πρόβλημα στα αμπέλια είναι το ωίδιο και ο βοτρύτης.
Εντύπωση μου έκανε βέβαια και το γεγονός της ύπαρξης άπειρων wine tasting rooms που πουλούσαν κρασί παντού, ακόμα και σε πολύ μικρά χωριά.
Όσον αφορά τα κρασιά τους, τα λευκά μου φάνηκαν αρωματικά, με καλή οξύτητα, αλλά χωρίς όγκο, χωρίς λιπαρότητα και χωρίς θα έλεγα «ιδιαιτερότητα», ενώ τα κόκκινά τους αλκοολικά, με έντονο βαρέλι, πολύ μαλακά, αλλά και πάλι χωρίς κανένα ιδιαίτερο χαρακτήρα. Το αστείο ήταν ότι οι μικροί οινοποιοί δεν παραδέχονταν τις κριτικές του Parker και την αξιολόγησή του, όλοι όμως είχαν στις ιστοσελίδες τους τη βαθμολογία του για τα κρασιά τους, όπως είδα αργότερα.
Η δεύτερη μέρα μας έκλεισε με την επίσκεψη στο Campovida, ένα πανέμορφο βοτανικό κήπο, με χιλιάδες φυτά από όλο τον κόσμο, γύρω από τον οποίο καλλιεργούνται οι αμπελώνες του κτήματος. Ο χώρος ανήκε στην οινοποιία Felzer που δημιούργησε τον κήπο για να τον χρησιμοποιήσει για διαφημιστικούς σκοπούς: Ο κόσμος πήγαινε στον κήπο για το πικ-νικ του, για γάμους, βαφτίσια κλπ, αγόραζε το κρασί του και το απολάμβανε σε ένα όμορφο και προσεγμένο μέρος μιλώντας στη συνέχεια γι αυτό.
 Αργότερα η οινοποιία Felzer πέρασε σε άλλα χέρια που αποφάσισαν να ακολουθήσουν άλλους τρόπους τουριστικής προβολής, οπότε ο κήπος με τους αμπελώνες του πουλήθηκε.
Ο σημερινός ιδιοκτήτης διατήρησε το χαρακτήρα του Campovida.  ‘Έτσι σήμερα ο επισκέπτης θα πάρει το ποτήρι με το κρασί της αρεσκείας του από τους αμπελώνες του κτήματος και με συνοδεία ξεναγού θα περπατήσει ανάμεσα σε εκατοντάδες διαφορετικά είδη φυτών, δοκιμάζοντας απίστευτες γεύσεις και μυρωδιές, με επίκεντρο πάντα το ποτήρι το κρασί που κρατά στο χέρι του και που παντρεύεται με τα φύλλα ή τα λουλούδια των φυτών που ο ξεναγός προτείνει για δοκιμή.
Τις τρεις μέρες που μείναμε στην Καλιφόρνια είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε το τυπικό μπάρμπεκιου με σπιτικό καπνιστό κοτόπουλο που ήταν όντως εξαιρετικό, αλλά και άλλα πιάτα που συνηθίζουν να συνοδεύουν το κρασί τους. Για μένα αυτό ήταν το σοκ! Δυστυχώς τα περισσότερα φαγητά τους, ακόμα και οι σαλάτες τους γλύκιζαν. Έτυχε; Δεν ξέρω, πάντως αδυνατώ να φανταστώ πως αυτή η κουζίνα μπορεί να συνοδεύσει τα δικά μας κρασιά και δη τα κόκκινα.  Μάλλον θα πρέπει να γίνει πολύ δουλειά όσον αφορά το συνδυασμό των δικών μας κρασιών με τα δικά τους φαγητά ή προσπάθεια μύησής τους στη δική μας κουζίνα ala américaine αν θέλουμε να βελτιώσουμε τις εξαγωγές μας στη χώρα αυτή.
Γιατί και οι συνδυασμοί των δικών τους κρασιών με τα φαγητά τους είναι επίσης απίστευτος (καλαμάρια, πέστροφα, σολομός με Pinot noir και Zinfandel). Τα γλυκά τους βέβαια τα βρήκα εξαιρετικά, όχι πολύ γλυκά σαν τα δικά μας.
Πραγματικά είναι να απορείς πως ενώ είναι τόσο ψηλά στην έρευνα στο αμπέλι και το κρασί που μόνο θαυμασμό και ζήλια μου προκάλεσαν, πόσο διαφορετικά αντιλαμβάνονται το κρασί σε σχέση με μας. Δύο τελείως διαφορετικές κουλτούρες.
Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στο πανέμορφο Portland του Oregon. Μια καταπράσινη πόλη, τελείως ανθρώπινη, με δωρεάν συγκοινωνία στο κέντρο της, πεντακάθαρη, με πολλές ανέσεις και παροχές για τον τουρίστα.
Το συμπόσιο για τις εναλλακτικές ποικιλίες πραγματοποιήθηκε την πρώτη μέρα της 63ης εθνικής συνάντησης του ASEV στις 19 Ιούνη στο Portland Marriot Downtown Waterfront.
Το παρακολούθησαν γύρω στα 300 άτομα (καθηγητές πανεπιστημίων,  φοιτητές, αμπελουργοί, οινοποιοί, δημοσιογράφοι κλπ). Στο πρώτο μέρος οι Glenn Mc Gourty από το University of California cooperative extension και James Wolpert από το University of California, Davis παρουσίασαν τα ερευνητικά δεδομένα της συμπεριφοράς γαλλικών, ιταλικών, ισπανικών και κάποιων πορτογαλικών ποικιλιών στην Καλιφόρνια.
Στη συνέχεια αναφέρθηκαν στην απόφασή τους να καλέσουν τρεις εισηγητές από τις θερμότερες αμπελουργικές περιοχές της Ευρώπης στοχεύοντας στην ενημέρωση γύρω από εναλλακτικές ποικιλίες που θα μπορούσαν να βρουν πρόσφορο έδαφος στην Καλιφόρνια.
Πρώτη  πήρα το λόγο εγώ και παρουσίασα τον ελληνικό αμπελώνα. Μίλησα για τη μακρόχρονη ιστορία της αμπελοκαλλιέργειας και της παραγωγής κρασιού στην Ελλάδα, το ρόλο του κρασιού στην αρχαιότητα αλλά και σήμερα στη ζωή των ελλήνων, για τα γενικά χαρακτηριστικά του ελληνικού αμπελώνα, τις κυριότερες αμπελουργικές περιοχές και ποικιλίες και τέλος εστίασα στις 4 τοποποικιλίες του στρατηγικού σχεδίου.
Ο Richard Mayson, οινοκριτικός, δημοσιογράφος, συγγραφέας και παραγωγός κρασιού παρουσίασε τις σημαντικότερες  ποικιλίες της Πορτογαλίας, ενώ ο Antonino Pisciotta ερευνητής στο πανεπιστήμιο του Παλέρμο παρουσίασε τις σημαντικότερες ποικιλίες της Σικελίας.
Η Sue Sim τέλος από το University of California, Davis παρουσίασε ορισμένες ενδιαφέρουσες και απαλλαγμένες από ιώσεις και μυκοπλάσματα ποικιλίες από τις συλλογές του Foundation Plant Services.
Ακολούθησε ένα πάνελ με τους Nick Dokoozlian από το Gallo Winery, California, Randall Grahm από το Bonny Doom Vineyard, California  και Earl Jones από το Abacela Winery του Oregon. Ο τελευταίος ήταν από τους πρώτους οινοποιούς του Oregon που εγκατέστησε ισπανικές ποικιλίες, οι οποίες σύμφωνα με τον ίδιο εγκλιματίστηκαν πολύ καλά στο σχετικά κρύο Oregon. 

Οι δύο άλλοι εισηγητές τόνισαν ότι ο πειραματισμός με νέες ποικιλίες είναι επιθυμητός, αλλά δύσκολος αφού χρειάζεται πολύς χρόνος για την εισαγωγή και αξιολόγησή τους. Μια πολύ σωστή κατά την άποψή μου διάσταση έβαλε ο Randal Grahm ο οποίος θεωρεί προτιμότερο για τους παραγωγούς της Καλιφόρνια να ψάξουν το υλικό που έχουν ήδη εγκαταστήσει προσπαθώντας να πάν πέρα από ένα καλό κρασί, να δημιουργήσουν μεγάλα κρασιά terroir που δεν έχουν και κυρίως να τα παντρέψουν με την κουζίνα τους, γιατί αυτό δεν το έχουν καταφέρει.
Το απόγευμα μετά το τέλος των παρουσιάσεων ακολούθησε γευστική δοκιμή κρασιών από την Ελλάδα, την Σικελία, την Πορτογαλία και την Καλιφόρνια.
Από την Ελλάδα τα κρασιά που δοκιμάστηκαν ήταν: 
Ασύρτικο 2011, Σαντορίνη,  Σιγάλας,
Μοσχοφίλερο 2011, Μαντινεία Σκούρας,
Αγιωργίτικο, 2007 Νεμέα, Δρυόπη, Τσέλεπος,
Ξινόμαυρο, Νάουσα 2008, Αργατία και
Μαλαγουζιά, 2010, Γεροβασιλείου.

Γενικά οι εντυπώσεις ήταν θετικές. Βέβαια τα συνοδευτικά εδέσματα δε βοηθούσαν καθόλου σχεδόν κανένα κρασί. Παρόλα αυτά τα σχόλια ήταν καλά και αναμενόμενα κυρίως από αυτούς που πρώτα δοκίμαζαν και στη συνέχεια έτρωγαν.
Την επόμενη μέρα μετά από την παρακολούθηση κάποιων πολύ καλών ερευνητικών εισηγήσεων και μια σύντομη βόλτα στο κέντρο του Portland πήρα το δρόμο της επιστροφής γεμάτη εικόνες, συμπεριφορές εντυπώσεις μέρος των οποίων θέλησα να μοιραστώ μαζί σας με την ελπίδα για κάποιους να έχουν πραγματικό ενδιαφέρον.  

Πηγή: http://www.argatia.gr/blog-page.php?w=23

Related Posts

1η Νοεμβρίου – Παγκόσμια Ημέρα ΞΙΝΟΜΑΥΡΟΥ

01/11/2021

01/11/2021

Παγκόσμια Ημέρα ΞΙΝΟΜΑΥΡΟΥ σήμερα Χμμ. Για εμάς είναι η 1η μέρα απόλαυσης απ τις 365 του έτους.Γιατί το Ξινόμαυρο δεν...

Πρόσκληση: Τρύγος 2017 – Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου στις 10.00 – Οι Φίλοι του Ξινόμαυρου

18/09/2017

18/09/2017

Τρύγος 2017 – Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου στις 10.00 Την Κυριακή 24 Σεπτέμβρη, Θεού θέλοντος (άγνωστοι αι βουλαί του Κυρίου) και...

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΑ SHIRAZ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ( ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ!!!)

26/08/2019

26/08/2019

Andreas Kiziris – Geelong, Vic,Australia August 2019 Πριν 2 χρόνια μετακομίσαμε οικογενειακώς στην Αυστραλία. Αν και ο χρόνος ήταν πολύ πιεσμένος...

Bakis Tsalkos, Winemaker

19/05/2019

19/05/2019

x i n o m a v r o is one of the top 15 wine varieties in the world...

ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΞΙΝΟΜΑΥΡΟΥ – 6 ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΖΙ

15/02/2016

15/02/2016

Δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι σήμερα που ο Κύκλος Ζωής Προιόντων και Σχεσεων είναι τόσο μικρός, ένα πείραμα Συνεύρεσης θα...

Τρύγος Αμπελιού ‘Φίλων του Ξινόμαυρου’ 2017

25/09/2017

25/09/2017

Απλά, Ζεστά, Όμορφα! Ένας τρύγος βγαλμένος από παραμύθι. Μια καταπληκτική χρονιά με σταφύλι μεγάλης δυναμικής, από ένα αμπέλι που κάθε...

Συνέντευξη Δρ. Σταυρούλας Κουράκου – Δραγώνα στους ‘Φίλους του Ξινόμαυρου’

21/01/2015

21/01/2015

Φωτο: Δρ. Σταυρούλα Κουράκου-Δραγώνα και Δρ. Χαρούλα Σπινθηροπούλου Η Δρ. Σταυρούλα Κουράκου-Δραγώνα δε χρειάζεται συστάσεις. Χημικός, Οινολόγος, Ιστορικός και ουκ...

PRIORAT, ΠΩΣ ΧΤΙΖΕΤΑΙ ΕΝΑ BRAND ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΜΒΕΛΕΙΑΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΟΙΝΟΥ

23/01/2019

23/01/2019

Του Σπύρου Μπλάτσιου* Το Priorat είναι μία από τις δύο οινικές περιοχές της Ισπανίας που φέρουν την ανώτερη ισπανική ονομασία...

5ο Κλάδεμα αμπελιού (29/03/2015)- Οι Φίλοι του Ξινόμαυρου

01/04/2015

01/04/2015

Για 5η συνεχόμενη χρονιά οι “Φίλοι του Ξινόμαυρου” συγκεντρώθηκαν με αφορμή το κλάδεμα του υιοθετημένου αμπελοτεμαχίου του Οινοποιείου της ΑΡΓΑΤΙΑΣ...

Meeting Xinomavro Wine at West Macedonia, Greece

18/09/2019

18/09/2019

An nice video By Stathis Saltas , on behalf of EnterpriseGreece (ex Hellenic Foreign Trade Board – HEPO) and the...

ΚΑΛΑ ΚΡΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΥΣΗ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ;

22/03/2018

22/03/2018

Εις μνήμη των καλών κρασιών που έπεσαν άδοξα χωρίς να φταίνε Υπάρχουν καλά, μέτρια, κακά κρασιά; Υπάρχουν καλοί, μέτριοι και...

ΞΙΝΟΜΑΥΡΟ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΡΥΓΟΥ 2020

12/10/2020

12/10/2020

«Μια καλή αλλά όχι εξαιρετική χρονιά» Είχαμε τη χαρά να συμμετάσχουμε στον Τρύγο του Ξινόμαυρου , σε ένα από τα αμπελοτεμάχια του Οινοποιείου της ΑΡΓΑΤΙΑΣ.

Η ΟΙΝΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ 2014 ΣΤΑ ΑΜΠΕΛΟΤΟΠΙΑ ΤΗΣ ΑΡΓΑΤΙΑΣ

10/11/2014

10/11/2014

της Δρ. Χαρούλας Σπινθηροπούλου (Αμπελουργού, Οινολόγου , Οινοποιού) Ο ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΒΛΑΣΤΙΚΟΥ ΚΥΚΛΟΥ Ο βλαστικός κύκλος του αμπελιού το...

1η Νοεμβρίου – Παγκόσμια Ημέρα Ξινόμαυρου!

08/10/2019

08/10/2019

Tο Ξινόμαυρο παίρνει τη θέση του παγκόσμια και γιορτάζει! Oι Οίνοι Βορείου Ελλάδος – Wines of North Greece ξεκίνησαν μια...

Τρύγος 2019- Οι Φίλοι του Ξινόμαυρου

13/09/2019

13/09/2019

Μια μοναδική στο είδος της Πρωτοβουλία.  Οι Φίλοι του Ξινόμαυρου αποτελεί μια πρωτοβουλία “βγαλμένη απ τα παλιά” . Βασισμένη – ...

Comments
Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *