Εις μνήμη των καλών κρασιών που έπεσαν άδοξα χωρίς να φταίνε
Υπάρχουν καλά, μέτρια, κακά κρασιά;
Υπάρχουν καλοί, μέτριοι και κακοί άνθρωποι;
Υπάρχουν καλές, μέτριες και κακές εμπειρίες;
Στις ερωτήσεις αυτές δεν μπορούμε να απαντήσουμε. Δεν έχουμε βρει ακόμη το εργαλείο μέτρησης, ούτε και τον τρόπο βαθμολογίας.
Για να το συγκεκριμενοποιήσουμε στο χώρο των κρασιών, η ενασχόλησή μας με το αντικείμενο μας έμαθε, ότι αυτός που θα πιεί το κρασί (μόνος, με παρέα, χαρούμενος, λυπημένος δεν έχει σημασία ) μπορεί να κρίνει ο ίδιος για λογαριασμό του εαυτού του.
Ο σκοπός του post είναι να καταδείξει ότι πολλά κρασιά με δυνατότητες (καλά κρασιά) δεν μπόρεσαν να καταδείξουν την πολυπλοκότητά τους ή τη μοναδικότητά τους και να διεκδικήσουν την επιλογή τους στο τραπέζι μας και την καρδιά μας, για λόγους ανεξάρτητους από αυτά.
Δεν θα αναφερθούμε σε θέματα τιμής. Ο σκοπός δεν έχει να κάνει με το αν ένα κρασί που είναι ακριβότερο (η πολύ ακριβότερο!) από κάποια άλλα είναι καλύτερο (και πόσο καλύτερο) αλλά με το βαθμό απόλαυσης που μπορεί να προσφέρει στον καθένα. Κι αυτό έχει να κάνει με κάποια ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ. Δηλαδή πριν γίνει η οποιαδήποτε κρίση θα πρέπει να έχουν εξασφαλιστεί ίσοι όροι μεταχείρισης όλων των κρασιών που δοκιμάζει κάποιος.
Η εμπειρία μας κατέδειξε ότι τα προαπαιτούμενο έχουν να κάνουν με απλά υλικά, τέχνη και γνώση. Κι όχι απαραιτήτως για τα αμπελοτόπια, τις ποικιλίες, και τις διάφορες οινοποιήσεις. Αυτά έρχονται σε δεύτερο επίπεδο.
Οπότε ποια είναι αυτά; Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.
Θερμοκρασία Σερβιρίσματος.
Η διαδεδομένη αντίληψη είναι ότι τα κόκκινα κρασιά πρέπει να σερβίρονται σε συνθήκες δωματίου, τα λευκά σε λίγο χαμηλότερη θερμοκρασία από τα ερυθρά και τα ροζέ κάπου ενδιάμεσα μάλλον δεν βοηθά. Για ποιο ακριβώς δωμάτιο μιλάμε και ποια εποχή. Αλλά ας μην το τραβήξουμε. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια. Ο κάθε οινοποιός γνωρίζει καλύτερα σε ποια θερμοκρασία το κρασί του αναδεικνύει καλύτερα τα χαρακτηριστικά του κι αυτό το αναγράφει πάνω … ναι πάνω στην ετικέτα του κάθε κρασιού!!! Το δύσκολο στην υπόθεση αυτή είναι πως μπορείς να γνωρίζεις τη θερμοκρασία που έχει το κρασί σου. Η απάντηση είναι απλή και κοστίζει 5 ΕΥΡΩ.Ονομάζεται θερμόμετρο πυρήνα (τροφίμων, ζαχαροπλαστικής κλπ).Και που μπαίνει αυτό; Μα σε μια απλή καράφα κρασιού. Και που μπορεί να βρει κανείς μια καράφα κρασιού; Μα στο ντουλάπι του. Εκεί που έχει αποθηκεύσει τα δώρα του …γάμου του ή των γονιών του (σίγουρα υπάρχει πάνω από μία και τις νομίζαμε ότι ήταν καράφες νερού!).
Κι εκεί να μεταγγίσει το κόκκινο κρασί 3,4,5 ώρες πριν την κατανάλωση του.
Και τι γίνεται με τα λευκά και τα ροζέ.
Η απάντηση κρύβεται μέσα στην κουζίνα μας και δεν είναι άλλη απ το ψυγείο. Εκεί υπάρχουν διαφορετικές θέσεις για διαφορετικές θερμοκρασίες. Τοποθετούμε το πρωί στο ψυγείο το κρασί (α) που θα καταναλώσουμε το μεσημέρι, και πριν σερβίρουμε μετράμε. Αν χρειάζεται μεγαλύτερη ψύξη αλλάζουμε τη θέση στο ψυγείο, αν χρειάζεται λιγότερη αλλάζουμε τη θέση του κρασιού μέσα στο ψυγείο (πόρτα, κυρίως χώρος, συντήρηση, κατάψυξη)!
Ποτήρι
Υπάρχουν ξεχωριστά ποτήρια για τις τρεις κατηγορίες κρασιών που αναφέρθηκαν. Γιατί; Ο λόγος είναι απλός. Γιατί οι άνθρωποι έχουν ανατομικά διαφορετικές …μύτες !!! Και τι σημασία έχει αυτό; Μεγάλη. Γιατί η μύτη θα πρέπει να χωρέσει ολόκληρη μέσα το ποτήρι ώστε να ξεκινήσει το πρώτο στάδιο απόλαυσης του κρασιού που είναι η αναγνώριση των αρωμάτων που περικλείει το κάθε κρασί. Και για να βγουν στην επιφάνεια αυτά τα αρώματα θα πρέπει να αναδεύσουμε το κρασί μέσα στο ποτήρι. Πως μπορεί να γίνει αυτό με μικρά ποτήρια γεμάτα έως το χείλος; Αυτός είναι ο λόγος των ξεχωριστών ποτηριών. Να μπορούν να αναδεύουν το κρασί χωρίς χυθεί πάνω μας ενώ ταυτόχρονα να μπορούν να φιλοξενούν όλες τις μύτες όσο μεγάλες και μακριές είναι!!!
Ανάδευση του κρασιού μέσα στο ποτήρι
Όπως προαναφέρθηκε, χωρίς την ανάδευση θα χαθεί η πρώτη φάση της εμπειρίας. Αυτή των αρωμάτων. Όλη η δουλειά που έχει γίνει στο αμπέλι και στο οινοποιείο. Βέβαια κατά την ανάδευση έχουμε και τη μεγαλύτερη στιγμή ΑΜΗΧΑΝΙΑΣ. Πως στο καλό αναδεύεται το κρασί χωρίς να χυθεί και γίνουμε «ρεζίλι»; Καμία ανησυχία. Το σωστό ποτήρι θα βοηθήσει μιας και είναι μεγάλο και ταυτοχρόνως είναι στο 1/3 της χωρητικότητάς του γεμάτο με κρασί. Και σε πρώτο επίπεδο δεν χρειάζεται κανείς να το αναδεύσει κανείς με το χέρι ψηλά. Η ανάδευση μπορεί να γίνει με χάρη και στυλ με ακουμπισμένο το ποτήρι πάνω στο τραπέζι.
Συνδυασμός φαγητού — κρασιού
Τελικά το φαγητό συνοδεύει το κρασί ή το κρασί είναι συνοδός του κρασιού. Επιλέγουμε πρώτα τι θα μαγειρέψουμε (παραγγείλουμε) και μετά ασχολούμαστε με την επιλογή του κρασιού ή το αντίθετο. Όποια και να είναι η απάντηση από μέρους μας, το θέμα είναι σοβαρό. Γιατί μπορεί να έχουμε πετύχει τη θερμοκρασία σερβιρίσματος, να έχουμε το κατάλληλο ποτήρι, να έχουμε αναδεύσει επιτυχημένα το κρασί αλλά με το τι θα συνοδεύσουμε τη γουλιά κρίνει την τελική προσωπική βαθμολογία απέναντι στο κρασί και την μνήμη που θα μας μείνει τελικά. Κι εδώ αναδεικνύεται το μεγάλο ερώτημα. Πως μπορώ να γνωρίζει κανείς; Η αντίληψη ταιριάσματος ίδιο χρώμα (κόκκινο κρασί για κόκκινα κρέατα, λευκό κρασί για ψαρικά και λευκά κρέατα, ροζέ με κάτι ενδιάμεσο) δεν είναι επαρκής. Τι προτείνουμε; Η απάντηση είναι …γνώση. Μα αν δεν έχουμε ίδια γνώση; Τότε μπορούμε να τη δανειστούμε. Από πού; Υπάρχει εύκολα διαθέσιμη στο …διαδίκτυο. Πλατφόρμες όπως Youtube, Instagram, Facebook, Blogs κλπ φιλοξενούν πλουσιοπάροχα γνώμες, εμπειρίες και δοκιμές άλλων συνανθρώπων μας που έχουν κάνει τους συνδυασμούς πριν από εμάς. Ένα 15λεπτο ψαξίματος θα μας βοηθήσει να αποφασίσουμε πάνω στο ταίριασμα φαγητού –κρασιού με βάση και τα χρήματα που μπορούμε να επενδύσουμε πάνω σ αυτή τη σχέση.
Ας συνοψίσουμε λοιπόν. Τι χρειαζόμαστε ώστε να δώσουμε την ευκαιρία στα καλά κρασιά να αποδείξουν ότι μπορούν να έχουν θέση στο τραπέζι μας;
- Θερμόμετρο πυρήνα (υλικό)
- Καράφα μετάγγισης (υλικό)
- Ανάλογο ποτήρι (υλικό)
- Καλή ανάδευση μέσα στο ποτήρι (τέχνη)
- Ταίριασμα φαγητού — κρασιού (γνώση και υλικά)
Το παραπάνω βίντεο με τιτλο How To Taste Wine | Mr Michael Sager-Wilde απεικονίζει με τον καλύτερο τρόπο τα γραφόμενα
Και τι γίνεται τέλος με τη βαθμολογία απόλαυσης; Αυτό είναι προνόμιο του καθενός μιας και η τέλεια απόλαυση είναι ένας κινούμενος στόχος. Όσο τον κυνηγάς όλο και σου ξεφεύγει σε άλλες γωνιές με νέες εμπειρίες….
Καλό κυνήγι λοιπόν!
